توجه به خط و نوشتار و اهمیت آن

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات 171

مقدمه

خط و نوشتار در واقع وسیله ای برای ذخیره&zwnj سازی اطلاعات است. در جوامع اولیه، پیش از بهره&zwnj گیری از نوشتار، ذخیره&zwnj سازی اطلاعات به کمک حافظه انجام میگرفت. بسیاری از باستان شناسان بر این عقیده پایبندند که فرایند نوشتار از زمانی شکل &zwnj گرفت که ماده&zwnj ای برای نوشته شدن وجود داشت؛ به عبارت دیگر، موجودیت نوشته وابسته به موجودیت ماده&zwnj ای بود که بتوان روی آن نوشت. نوع این ماده بر تکامل خط، شکل و اندازه ابزار نوشتار تأثیر داشته است. همانطور که گفته شد پیشینه نوشتار به معنی عام، حدوداً به 20000 سال می&zwnj رسد و از جمله موادی که نوشتار روی آنها صورت گرفته می&zwnj توان به سنگ، چوب، فلز، پوست، برگ درخت، استخوان، صدف، گِل&zwnj رُس و غیره اشاره کرد.

انسان ها در غارها برای نخستین بار، تصاویر را بر روی سنگ و دیوار رسم کردند. انها در مرحله نخست تصویرهای واقعی را برای ارتباط ترسیم کردند و با این کار خط تصویری آغاز شد. از آن پس تقریبا هفده هزار سال طول کشید تا هنر خط و نوشتار، شگفت انگیزترین دستاورد انسان، به صورت تدریجی تکامل یابد. باستان شناسان معتقدند که احتمالا انسانهای اولیه علامتهای مکتوب را به منظور حفظ حکایتهای خود و تاریخ نویسی ابتدایی به کار گرفته اند.تعداد فراوان تصویر ها وعدم امکان نقش کردن مسائل عاطفی، کمبودهای این روش نگارش بود.کم کم تصویرها شکل ساده تر و نمادین تری به خود گرفتند و برای مفاهیم عاطفی علائمی قراردادی وضع شد. (مثلا نقش دو پا نشانه راه رفتن وچشم اشک آلود نشانه اندوهگینی بود) و در نهایت مجموعه این تلاشها نوعی خط اندیشه نگار را در دسترس نگارندگان قرارداد.

اهمیت نوشتار در سیر تحول جوامع انسانی به حدّی است که به اعتبار بهره&zwnj گیری یا عدم بهره&zwnj گیری از خط، جوامع انسانی را به دو گروه دارای خط و فاقد خط تقسیم کرده&zwnj اند.

خط و نوشتار را می&zwnj توان با دو مفهوم عام و خاص مورد اشاره قرار داد. مفهوم عام آن بر هر گونه استفاده از فرایند نوشتار جهت ذخیره&zwnj سازی و انتقال اطلاعات دلالت می&zwnj کند. بدیهی است که نوشتار با این مفهوم، کلیه نگاره&zwnj های ما قبل تاریخ و مفاهیم منقوش بر دیواره غارها، خطوط تصویری و حتی خطوط امروز را نیز در برگرفته در حالی که نوشتار به معنی خاص یعنی مجموعه&zwnj ای از نشانه&zwnj های نوشتاری که بر پایه ویژگی&zwnj های آوایی زبان نظام یافته باشد پدیده&zwnj ای است که امروزه به آن الفبا گفته می&zwnj شود. پیشنیه نوشتار با این مفهوم به حدود هزاره سوم پیش از میلاد می&zwnj رسد و از کهن&zwnj ترین سرزمین&zwnj هایی که از آن بهره گرفته&zwnj اند می&zwnj توان به بین&zwnj النهرین، چین، مصر، و یونان اشاره کرد.

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-5204-%d8%aa%d9%88%d8%ac%d9%87-%d8%a8%d9%87-%d8%ae%d8%b7-%d9%88-%d9%86%d9%88%d8%b4%d8%aa%d8%a7%d8%b1-%d9%88-%d8%a7%d9%87%d9%85%d9%8a%d8%aa-%d8%a2%d9%86/